Kontrola jakości papierów filtracyjnych

Papier filtracyjny podlega surowym kontrolom jakości. Jedną z najważniejszych procedur kontrolnych jest tak zwana próba pęcherzykowa (bubble test). Mówiąc w uproszczeniu, polega ona na nasączeniu testowanego papieru płynem o dokładnie zdefiniowanych właściwościach, a następnie poddaniu go różnym ciśnieniom kontrolnym. 

Pierwszy pęcherzyk powietrza można w ten sposób matematycznie przyporządkować największemu porowi papieru. Pokrycie badanego przedmiotu pęcherzykami informuje o średnim rozkładzie wielkości porów. 

Określa to zasada: „Duże pory wymagają niskich, a mniejsze pory większych ciśnień”. Metoda ta pozwała poza tym na pomiar różnicy ciśnień. Test jest dość prosty, a mimo to bardzo dokładny. Nie można przy tym jednak zapominać, że dostarcza tylko wartości porównawczych, odniesionych do innych papierów. Jako uzupełnienie w praktyce przeprowadza się jeszcze próby filtracji z użyciem cząstek kontrolnych (metoda bezpośrednia zgodna z normą ISO 5011). Poniższa ilustracja pokazuje sposób przeprowadzania prób współczynnika filtracji i chłonności elementów filtracyjnych. 

Na podstawie uzyskanych w ten sposób wyników można dokładnie dobrać papier filtracyjny właściwy do danego przypadku zastosowania.